Humbja e biodiversitetit me zhdukjen e specieve me një shkallë alarmante është një nga sfidat më urgjente mjedisore të kohës sonë. Një shkak kryesor i kësaj krize është ekonomia jonë aktuale lineare, e cila karakterizohet nga natyra e saj marrëse, shpërdoruese dhe ndotëse. Më shumë se 90% e humbjes së biodiversitetit mund t’i atribuohet nxjerrjes dhe përpunimit të burimeve natyrore.
Për të adresuar këtë çështje urgjente, ne duhet të transformojmë rrënjësisht mënyrën se si prodhojmë, përdorim dhe konsumojmë mallra dhe burime. Ndërsa përpjekjet për ruajtjen dhe restaurimin janë jetike, ato nuk janë të mjaftueshme në vetvete për të ndaluar dhe rikthyer humbjen e biodiversitetit. Ne kemi nevojë për një ndryshim paradigme që shkon përtej qasjeve tradicionale të ruajtjes.
Ekonomia qarkulluese ofron një kornizë premtuese për një transformim të tillë. Duke përqafuar parimet që eliminojnë mbetjet dhe ndotjen, qarkullojnë produkte dhe materiale dhe rigjenerojnë natyrën, ne mund të krijojmë një ekonomi që është restauruese dhe rigjeneruese që nga projektimi. Ky ndryshim ka potencialin për të krijuar kushte ku mund të lulëzojë biodiversiteti.
Në një ekonomi qarkulluese, mbetjet dhe ndotja projektohen jashtë sistemit. Kjo do të thotë që produktet janë të dizajnuara që të kenë vlerë pas përdorimit, duke siguruar që ato mund të ripërdoren, riciklohen ose kompostohen në vend që të përfundojnë si mbetje në mjedis. Për shembull, rimendimi i dizajnit të produkteve plastike mund t’i parandalojë ato nga ndotja e oqeaneve tona dhe dëmtimi i jetës detare.
Për më tepër, qarkullimi i produkteve dhe materialeve në ekonomi redukton nevojën për nxjerrjen e burimeve të virgjëra. Për shembull, zgjatja e jetës së veshjeve nëpërmjet modeleve inovative të biznesit mund të zvogëlojë kërkesën për tekstile të reja, duke ruajtur kështu tokën që përndryshe do të përdorej për kultivimin e pambukut ose aktivitete të tjera me burime intensive.
Për më tepër, praktikat rigjeneruese në bujqësi, si agroekologjia dhe agropylltaria, mund të ndihmojnë në rindërtimin e biodiversitetit. Këto praktika jo vetëm që grumbullojnë karbonin në tokë, por gjithashtu përmirësojnë shëndetin e tokës, rrisin biodiversitetin në peizazhet bujqësore dhe zvogëlojnë nevojën për zgjerimin e tokës bujqësore në habitate natyrore.
Duke adoptuar parimet e ekonomisë qarkulluese, ne mund të adresojmë shkaqet kryesore të humbjes së biodiversitetit dhe të krijojmë një të ardhme më të qëndrueshme për planetin tonë.
Referenca:
